یک با یک برابر نیست ...
معلم پاي تخته داد ميزد
صورتش از خشم گلگون بود
و دستانش به زير پوششي از گرد پنهان
ولي آخر كلاسي ها
لواشك بين خود تقسيم مي كردند
و آن يكي در گوشه اي ديگر جوانان را
ورق مي زد
با خطي خوانا بر روي تخته اي كز ظلمتي تاريك
غمگين بود
تساوي را چنين نوشت : يك با يك برابر است
از ميان جمع شاگردان يكي بر خاست
هميشه يك نفر بايد بپا خيزد …
به آرامي سخن سر داد:
تساوي اشتباهي ، فاحش و محض است
نگاه بچه ها نا گه به يك سو خيره شد و
معلم مات بر جا ماند
و او پرسيد : اگر يك فرد انسان ، واحد يك بود
آيا باز يك با يك برابر بود؟
سكوت مدهوشي بود و سؤالي سخت
معلم خشمگين فرياد زد آري برابر بود
و او با پوزخندي گفت :
اگر يك فرد انسان واحد يك بود
آنكه زر و زور به دامن داشت بالا بود
و آنكه قلبي پاك و دستي فاقد از زر داشت پايين بود
اگر يك فرد انسان ، واحد يك بود
آنكه صورت نقره گون چون قرص مه مي داشت بالا بود
وان سيه چهره كه مي ناليد پايين بود
اگر يك فرد انسان واحد يك بود
اين تساوي زير و رو مي شد
حال مي پرسيم يك اگر با يك برابر يود
نان و مال مفتخوران از كجا آماده مي گرديد
يا چه كس ديوار چين را بنا مي كرد؟
يك اگر با يك برابر بود
پس آن كه پشتش زير بار فقر خم مي شد
يا كه زير ضربت شلاق له مي شد چي؟
معلم ناله آسا گفت:
بچه ها در جزوه خويش بنويسيد:
كه يك با يك برابر نيست…
امضا کاربر
نظرات شما عزیزان:
چشاشو بسته بود و شعر رو میخوند و ما بعدها فهمیدیم که این شعر چع خاطراتی رو تو ذهنش زنده میکرده.
ممنون از این پست زیبا.
یه دنیا خاطره داریم بااین شعر.
.: Weblog Themes By Pichak :.
